‘Nu ik in de zestig ben, besef ik steeds meer hoe kwetsbaar we in het leven staan’, zegt (psycho)therapeut en gerontoloog Theo Royers. ‘En dat gegeven komt in mijn praktijk ook sterk naar voren. Zo vragen cliënten zich vaak af: ‘Hoe heb ik geleefd en hoe wil ik uiteindelijk op mijn leven terugkijken?’.

‘Het hoort er allemaal bij: ouder worden, met pensioen gaan, omgaan met de ziekte of het verlies van dierbaren en over jezelf nadenken’, meent Royers. ‘Het draait tijdens therapeutische sessies vaak om kwesties die over het bestaan gaan en het herwinnen van je eigen leven.’ Onderdelen daarvan zijn bijvoorbeeld terugkijken op het geleefde leven, waarderen van het huidige leven en de wens om een betekenisvol leven te kunnen leiden. ‘Kort gezegd gaat het in therapie veelal om bezinning en omgaan met het ouder worden’, aldus Royers, ‘en dat valt niet altijd mee in een tijd waarin het jeugdige de boventoon voert en we worden bestookt met de illusie van een onbegrensd leven. Ik ben me daar zelf zo verschrikkelijk bewust van geworden als mantelzorger van mijn ouders, die vorig jaar beiden zijn overleden.’
De praktijk van Theo Royers richt zich op mensen die hun levensvragen willen verkennen en nieuwe wegen zoeken. ‘En dan gaat het vaak om de wens om in harmonie te leven met de ons omringende mensen en de natuur.’