‘Ik heb mijn kind terug zoals ze was voordat ze naar school ging!’, zegt de moeder enthousiast zodra ze de deur binnenkomt. Dit is wel heel toevallig. Precies de vraag die ik nog aan haar wil stellen in ons eindgesprek: ‘Hoe was je dochter voordat ze naar school ging?’. Het gesprek gaat over de Davis-counseling van vijf dagen die haar dochter bij mij gedaan heeft.

Het ging niet goed met haar dochter op de gewone basisschool vanwege haar ernstige dyslexie. Het gaat al beter, nu ze op een speciale school zit met kleinere klassen. Maar de moeder maakt zich nog steeds zorgen over haar. Ze leest geen boeken, vindt dictees erg lastig en zit niet lekker in haar lijf. Op welke middelbare school komt ze straks tot haar recht? Het onderwijs is steeds taliger geworden, terwijl één op de vier kinderen sterk denkt in beelden. Beelddenkers begrijpen en leren door beelden. Bij lezen vormen ze een beeld; het wordt vaak een film. En als je dan geen beeld bij een woord hebt, dan stopt ineens de film. Vaak gebeurt dit juist bij ‘lege’ woordjes als ‘de’ en ‘het’. En hoe vaker hij of zij een foutje maakt, hoe meer frustratie, tot eindelijk niet verder willen lezen of leren. In een Davis-counseling laat ik een kind uitzoeken wat hem of haar in verwarring brengt. Onderdeel is letters en leestekens kleien. En belangrijke gereedschappen leren: ontspannen, focussen en je energie regelen. De dochter in het verhaal heeft net een mooi eindadvies gekregen: havo.

Wynanda Pool is Davis counselor en coach. Kinderen met dyslexie, dyscalculie en AD(H)D kunnen bij haar een Davis-counseling volgen, ontwikkeld door Ron Davis, zelf dyslectisch en beelddenker.