Man, vrouw, jong of oud: het rouwproces verloopt bij iedereen weer anders. De een gaat harder werken, de ander trekt zich terug of heeft meer behoefte aan ­aandacht of veel praten.

Rouw bij kinderen werkt iets anders. ­Kinderen hebben nog niet alle ontwikkelingsfases doorlopen en kunnen moeite hebben hun gevoelens te onderscheiden. Ze begrijpen nog niet alles en hun belevingswereld is anders dan dat van een volwassene. Ogenschijnlijk leven ze gewoon verder, ze spelen en gaan naar school. Ze wisselen verdriet en pijn af met vrolijk zijn en stellen vragen over de dood die je als ouder niet altijd gemakkelijk kan beantwoorden. Dat ze toch rouwen, blijkt niet altijd uit hun gedrag. Bij een overlijden binnen het gezin heeft een volwassene te maken met uiteen­lopende emoties. In eerste instantie weet je als v­olwassene vaak niet hoe om te gaan met dit eigen grote verdriet. Hoe moeilijk is het dan om met het verdriet van je eigen kind om te gaan.
Het is belangrijk dat kinderen worden betrokken bij het verlies, dat we meevoelen en het verdriet bespreekbaar maken. Je helpt zo je kind om het een plekje te geven.
Als de omgeving niet voldoende steun kan bieden of twijfelt over het rouwgedrag van het kind, is professionele steun noodzakelijk. Vaak is het al genoeg om als ouder meer inzicht hierover te hebben en ondersteuning te krijgen. Well-linked kan je hierbij helpen. Heb je hierover vragen, neem dan contact op met Erna Waal.