Hooggevoelige kinderen en jongeren worden vaak moeilijk begrepen. Onwetende ouders, leraren en zorgprofessionals die niet bekend zijn met hooggevoeligheid, houden dit in stand. Dit terwijl één op de vijf kinderen hooggevoelig is. Heel normaal dus… zou je denken. Maar voor wie zelf niet hooggevoelig is, kan het lastig zijn om te snappen wat er in het kind omgaat.

Hooggevoeligheid is een verzameling van karaktereigenschappen. Hooggevoelige kinderen en jongeren worden geboren met een fijngevoeliger zenuwstelsel, waardoor prikkels uit hun omgeving sterker binnenkomen en een diepere indruk maken, en deze kinderen meer tijd en rust nodig hebben om de prikkels te verwerken. Ze denken ook dieper over de dingen na. Maar het gaat niet alleen om de zintuigen die sterker ontwikkeld zijn. Er is ook vaak sprake van een samenspel van karaktertrekken en kwaliteiten. Een groot verantwoordelijkheids- en rechtvaardigheidsgevoel, zorgzaamheid en creativiteit zijn mooie eigenschappen die we vaak bij deze gevoelskinderen terugzien. Hooggevoeligheid kan helaas ook als last worden ervaren. Dit is mede afhankelijk van de manier hoe ermee wordt omgegaan en van de omgeving en de opvoeding waarin het kind opgroeit.

Symposium
Op 22 januari 2016 wordt er in Ede een symposium gehouden over deze hoogsensitieve kinderen en jongeren. Ouders en zorgprofessionals zijn van harte welkom.
Annelyn de Boer werkt als psychosociaal therapeut en HSP-specialist in Ede en is dagvoorzitter op het symposium. Een dag met de nieuwste inzichten over het omgaan met deze kinderen. Eén van de sprekers is Annek Tol, eveneens gespecialiseerd in het werken met hoogsensitieve personen en werkzaam in Veenendaal. Ze is coach-counselor, trainer en auteur van het boek ‘Hoogsensitiviteit professioneel gezien’.

Onderwerpen
Het wordt een zeer interessante dag met experts uit Nederland en België. Je krijgt informatie over en handvatten in het omgaan en werken met hooggevoelige kinderen en jongeren. Onderwerpen die aan bod komen, zijn het ontstaan van het begrip ‘hooggevoeligheid’, de positieve kanten en kerntalenten van hooggevoeligheid, wel of niet labelen, signalering van hooggevoeligheid en hoe over­prikkeling te vermijden. Daarnaast is er aandacht voor leerstrategieën en het bewuster opvoeden en begeleiden van hooggevoelige kinderen en jongeren.

Annek Tol
Als Annek Tol de ouders van hoogsensitieve kinderen begeleidt, ziet ze ze vaak worstelen met de buien van hun hoogsensitieve kinderen wanneer deze overprikkeld zijn. ‘Ouders willen dat hun kind gelukkig is en hopen dat het gewoon kan meekomen en doet wat andere kinderen ook doen. Ze sporen hun kind aan om te doen zoals andere kinderen en jongeren doen. Daarom maken ze zich zorgen als ze zien dat hun kind anders is dan het gemiddelde kind, maar dat werkt helaas vaak juist averechts. De eerste reactie is altijd dat mensen proberen om het kind ‘normaal’ te maken, en ouders raken gefrustreerd als dat niet lukt. Leerkrachten denken vaak ook ‘dat er wat mis is’ of merken juist helemaal niets omdat ze met een voorbeeldige leerling te maken hebben. Maar thuis is het kind moe en uitgeput of juist heel opstandig. En het kind?… Dat raakt gefrustreerd, omdat het niet anders kán zijn. Zo raken ze samen in een vicieuze cirkel. De kracht van hooggevoeligheid raakt naar de achtergrond en frustratie, ruzies, onmacht en onzekerheid sluipen het gezin en het kind binnen.’

Annelyn de Boer
Herkenning vinden: dat is belangrijk, merkt Annelyn de Boer als zij werkt met groepen hoogsensitieve jongeren. Ze begeleidt de jongeren ook individueel. ‘Het opvoeden en begeleiden van een hoogsensitieve jongere begint altijd met het herkennen, erkennen en bevestigen van de eigenschappen. De jongeren zijn zó blij om te ervaren dat ze niet de enige zijn die de wereld zien zoals zij hem zien. Ze leren te accepteren dat dit inderdaad afwijkt van andere jongeren om hen heen. Hun onzekerheid vermindert en hun zelfvertrouwen groeit omdat ze zien dat ze niet ‘gek’ zijn. Integendeel! Ze dragen juist vaak een grote wijsheid met zich mee en doorzien heel veel.’