Evi De Jean (34) heeft al een veelbewogen leven achter de rug. Geboren op het eiland Bermuda, op jonge leeftijd verhuisd naar Tel Aviv in Israël, gedurende haar tienertijd gewoond in Antwerpen, en in Tilburg gestudeerd aan het conservatorium en de dansacademie. Ook volgde ze acteerworkshops in Londen. Nu woont ze alweer een aantal jaren in Amsterdam, waar ze uiteenlopende dingen doet: ze heeft een drietal theatervoorstellingen gemaakt (‘Overleven’, ‘Aarde’ en ‘Melodie van een reiziger’), maar ze treedt ook op als zangeres, en ze geeft onder meer zangworkshops.

Wat betekent ‘gezondheid’ voor jou?’
Mijn moeder is behoorlijk vroeg overleden aan borstkanker, toen ik 20 was. Ik werd dus al op jonge leeftijd geconfronteerd met het feit dat gezondheid belangrijk is en niet iets vanzelfsprekends, en dat je er zelf, voor een stukje, wat aan kunt doen om gezond te blijven. Ik doe dat door gezond te eten, met vooral biologische producten, en gevarieerd te eten met veel groeten en fruit. Ik vind het ook leuk om te koken, met een kookboek erbij. Het is echt een hobby van me. Ik heb bijvoorbeeld een kookboek van Ottolenghi met allemaal lekkere recepten met groenten, en ben ook helemaal fan van Jamie Oliver met zijn ‘15-Minute Meals’, waar ik vervolgens een uur over doe… Zo krijg je wel inspiratie over de manier waarop je onder andere met kruiden kunt omgaan en zo.

Eet je anders nu je moeder bent?
Mijn dagen zien er tegenwoordig wel anders uit. Ik eet bijvoorbeeld op gezette tijden. Als je op tournee bent, eet je vaak laat of helemaal niet. Maar als ik nu op tour ben, trekt mijn maag vanzelf aan de bel rond etenstijd. Ik wil ook dat mijn kindje gezond eet, en dan doe je zelf automatisch mee. Nu ik een kind heb, doe ik meer aan plannen en vooruitkijken.

Je hebt een paar jaar geleden een workshop ‘Uit volle borst’ opgezet. Een zangcursus voor zwangeren…
Ik zing altijd bij voorstellingen, en toen ik zwanger was, gingen mijn optredens ook gewoon door. Als je zwanger bent, ga je het zingen toch anders ervaren. Je voelt dat het kindje reageert op het geluid dat je maakt. Het gaat heftig bewegen of wordt juist heel erg rustig. Dat vertelde ik aan zwangere vriendinnen, en die vonden het interessant,
en ze vroegen of ik een workshop wilde samenstellen. Tijdens zo’n workshop zit ik gezellig met allemaal zwangere vrouwen en doen we stem- en ademhalingsoefeningen. En daarna gaan we liedjes instuderen. Vooral lekker uit volle borst zingen! Er wordt enorm gelachen en er vloeit ook wel eens een traan. Zingen maakt veel los, en al helemaal als je het samen met je kindje doet. Het plezier van het met z’n allen muziek maken staat voorop. Zingen ontspant en geeft een energie boost.

Eet je wel eens bij McDonald’s?
Geen denken aan! Het sfeertje alleen al… En als je je verdiept in hoe het vlees gemaakt wordt… Op het ogenblik ben ik een fantastisch en confronterend boek aan het lezen van Jonathan Saffran Foer: ‘Dieren eten’. Foer kan heel goed verwoorden wat er mis is met de vleesindustrie. Nou at ik weliswaar maar af en toe vlees voordat ik begon aan het lezen van dit boek, en het liefst van de eco-slager. Dat er iets flink mis is met de vleesindustrie, weten we eigenlijk allemaal wel, maar toch parkeren we die informatie ergens in een donker hoekje in ons hoofd. Nu zit ik nog maar op 1/3 van het boek en het heeft toch al m’n ogen geopend. Ik ga graag uit lunchen, maar zie nu ineens een menukaart vol gemartelde dieren in plaats van lekker belegde broodjes. Vlees en vis eten uit de bio-industrie kan eigenlijk echt niet. Het moet anders.

Wat doe je verder om gezond te blijven?
Tegenwoordig doe ik aan ‘CoreKinetics’ bij Adriaan Kans, die een methode heeft ontwikkeld waarbij het hele lijf sterk gemaakt wordt. Je doet allerlei oefeningen op een ‘Skippybal’, waarbij alle spiergroepen getraind worden, omdat je constant moet balanceren op de bal. Het is een heel leuke manier van sporten, omdat er ook ballet en moderne dans in verwerkt is. Verder doe ik aan yoga. Dat is heel ontspannend.

Vorig jaar heb je zelfs een cursus ‘Yoga en Zang’ bedacht. Hoe dat zo?
Tijdens mijn zwangerschap volgde ik al yogalessen. Mijn yogadocente Sanne Kerkhof deed toen een keer mee aan een zangworkshop van mij, en we zagen veel overeen­komsten. Zingen begint met ademhaling, leven is ook ademhalen en bij yoga is dat ook zo: je moet je bewust zijn van je ademhaling. Pas dan kun je beginnen om geluid te maken. Het maken van klanken gaat dan veel gemakkelijker. We zeiden toen: ‘Zullen we eens proberen die twee te combineren?’, en zo is de cursus ontstaan…

En als je de kans krijgt op een carrière in het buitenland?
Als het om een mooi project of een interessante rol zou gaan, zou ik daar meteen ‘ja’ op zeggen, maar dat gaat wel in overleg met mijn vriend. De liefde gaat voor. Mijn ouders verhuisden vroeger veel voor hun werk, dus ik ben opgegroeid met het regelmatig ergens anders wonen. Ik heb goede herinneringen aan een reizend bestaan.

Wil je wel weer eens weg uit Nederland?
Waar ik ook woon, ik wil altijd weg. Niet voorgoed, maar op reis. Mijn bloed gaat sneller stromen van onderweg zijn en de wereld zien. Ik woon nu bijna de helft van mijn leven in Nederland, en ik voel me hier thuis. Na een reis, groot of klein, is het thuiskomen ook een heerlijk moment. Een tijdje geleden, op een maandagochtend, mijn vriend was aan het werk, zei ik tegen mijn zoontje: ‘Wat zullen we vandaag eens gaan doen? Boodschappen doen?’ Hij kon nog niet praten, dus ik gaf zelf maar het antwoord: ‘Nee…’ Naar de speeltuin? Nee… Zullen we naar Parijs gaan? Ja!’ Toen heb ik treintickets gekocht voor ons tweeën, mijn vriend een sms-je gestuurd dat hij niet op ons hoefde te rekenen voor het avondeten en we zijn op avontuur gegaan. Mijn vriend vindt dat soort acties wel leuk hoor, en we zijn maar een paar dagen weggeweest, maar als ik heel veel geld zou hebben, zou ik de hele tijd eropuit gaan, de wereld ontdekken. Hier in Amsterdam zoek ik ook voortdurend plekjes op waar ik nog nooit eerder ben geweest.