Hooggevoeligheid is geen persoonlijkheidsstoornis, ziekte, aanstellerij of zweverig, en heeft ook niks met paranormale gaven te maken.

Ongeveer 5% van de bevolking is hooggevoelig. Het is een heel mooie karaktereigenschap die ook erg nodig is in deze wereld. Je bént hooggevoelig; je hébt het niet! Hooggevoeligheid staat de laatste 20 jaar flink in de belangstelling en er is ook veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan.

In mijn praktijk krijg ik mannen en vrouwen van alle leeftijden met vragen over hooggevoeligheid: of ze al of niet hooggevoelig zijn, hoe ze hiermee kunnen omgaan en hoe ze het kunnen uitleggen aan anderen.

In feite is het zenuwstelsel bij hooggevoeligen gevoeliger voor zintuiglijke prikkels en de innerlijke verwerking hiervan. Dit is op een MRI-scan te zien. Dit proces van verwerken van prikkels bij een hooggevoelige kost meer tijd en energie dan bij de meeste mensen. Ze zijn in staat om eerder te voelen, eerder en alles waar te nemen. Ze zijn gevoelig voor sfeer, geluiden, geur, drukte, emoties van anderen, voeding, pijn enzovoort. Ze kunnen zich ook heel goed afstemmen op de ander, waardoor ze al snel weten waar de ander naartoe wil of hoe degene zich voelt.

Wanneer men balans weet aan te brengen in deze aangeboren gevoeligheid, kan men de ongemakken hiervan omzetten in kracht. Hooggevoeligen zijn heel getalenteerd, creatief en sociaal, en hebben de maatschappij veel te bieden.

Wanneer hooggevoelige kinderen op school eerder de erkenning en begeleiding krijgen die ze nodig hebben en verdienen, bespaart ze dit veel ellende, verdriet, lichamelijke en psychische klachten in hun ontwikkeling en leven.

Het leren omgaan met hooggevoeligheid is voor iedereen anders. Hooggevoeligheid uit zich bij iedereen anders en ook in niet in dezelfde mate. Het is een heel uniek en persoonlijk proces.

Margret Schmetz